Today, be it major nations or global platforms, the confidence in India is stronger than ever: PM
The speed of development of a Viksit Bharat is remarkable: PMMany aspirational districts have now transformed into inspirational districts of the nation: PMBanking the unbanked, Securing the unsecured and Funding the unfunded has been our strategy: PMWe have transformed the fear of business into the ease of doing business: PMIndia missed the first three industrial revolutions but is ready to move forward with the world in the fourth: PMIn India's journey towards becoming a Viksit Bharat, our government sees the private sector as a key partner: PM25 crore Indians have risen out of poverty in just 10 years: PMଶ୍ରୀ ବିନୀତ ଜୈନ ଜୀ, ଶିଳ୍ପ ଜଗତର ନେତୃବୃନ୍ଦ, ସି. ଇ. ଓ. ମାନେ, ଅନ୍ୟ ସମସ୍ତ ବରିଷ୍ଠ ମାନ୍ୟଗଣ୍ୟ ବ୍ୟକ୍ତିଗଣ, ମହିଳା ଓ ଭଦ୍ରବ୍ୟକ୍ତିଗଣ! ଆପଣ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ନମସ୍କାର ..... ।
ଶେଷ ଥର ଯେତେବେଳେ ମୁଁ ଇ. ଟି. ଶିଖର ସମ୍ମିଳନୀକୁ ଆସିଥିଲି, ସେତେବେଳେ ନିର୍ବାଚନ ହେବାକୁ ଯାଉଥିଲା। ଏବଂ ସେହି ସମୟରେ, ମୁଁ ଆପଣମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିନମ୍ରତାର ସହ କହିଥିଲି ଯେ ଆମର ତୃତୀୟ କାର୍ଯ୍ୟକାଳରେ ଭାରତ ଏକ ନୂତନ ଗତିରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିବ। ମୁଁ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ଯେ ଏହି ଗତି ଆଜି ଦୃଶ୍ୟମାନ ହେଉଛି ଏବଂ ଦେଶ ମଧ୍ୟ ଏହାକୁ ସମର୍ଥନ କରୁଛି। ନୂଆ ସରକାର ଗଠନ ହେବା ପରେ ବି. ଜେ. ପି.- ଏନ୍. ଡି. ଏ. କୁ ଦେଶର ଅନେକ ରାଜ୍ୟରେ ଲୋକଙ୍କ ଆଶୀର୍ବାଦ ମିଳିବା ଜାରି ରହିଛି। ଜୁନ ମାସରେ ଓଡ଼ିଶାର ଲୋକମାନେ ବିକଶିତ ଭାରତର ସଂକଳ୍ପକୁ ଗତି ଦେଇଥିଲେ, ପୁଣି ହରିୟାଣାର ଲୋକମାନେ ସମର୍ଥନ କରିଥିଲେ ଏବଂ ଏବେ ଦିଲ୍ଲୀର ଲୋକମାନେ ଆମକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ସମର୍ଥନ ଦେଇଛନ୍ତି। ଏକ ବିକଶିତ ଭାରତର ଲକ୍ଷ୍ୟ ପାଇଁ ଦେଶର ଲୋକମାନେ ଆଜି କିପରି କାନ୍ଧରେ କାନ୍ଧ ମିଶାଇ ଚାଲିଛନ୍ତି, ଏହା ତାହାର ଏକ ସ୍ୱୀକୃତି।
ସାଥିମାନେ,
ଯେପରି ଆପଣମାନେ ମଧ୍ୟ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି, ମୁଁ ଗତକାଲି ରାତିରେ ଆମେରିକା ଏବଂ ଫ୍ରାନ୍ସ ଗସ୍ତରୁ ଫେରିଛି। ଆଜି ବିଶ୍ୱର ବଡ଼ ବଡ଼ ଦେଶ, ବିଶ୍ୱର ବଡ଼ ବଡ଼ ମଞ୍ଚ, ଭାରତ ପ୍ରତି ଏଭଳି ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ, ଯାହା ପୂର୍ବରୁ କେବେ ହୋଇନଥିଲା। ପ୍ୟାରିସରେ ଏଆଇ ଆକ୍ସନ୍ ସମ୍ମିଳନୀ ସମୟରେ ହୋଇଥିବା ଆଲୋଚନାରେ ମଧ୍ୟ ଏହା ପ୍ରତିଫଳିତ ହୋଇଛି। ଆଜି ଭାରତ ବିଶ୍ୱ ଭବିଷ୍ୟତ ଉପରେ ଆଲୋଚନାର କେନ୍ଦ୍ରରେ ରହିଛି, ଏବଂ କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏହାର ନେତୃତ୍ୱ ନେଉଛି। ମୁଁ ବେଳେବେଳେ ଭାବୁଛି, ଯଦି 2014ରେ ଦେଶବାସୀ ଆମକୁ ଆଶୀର୍ବାଦ ନ ଦେଇଥାନ୍ତେ, ତେବେ ଆପଣମାନେ ମଧ୍ୟ ଭାବୁଥାନ୍ତେ, ଭାରତରେ ସଂସ୍କାରର ଏକ ନୂତନ ବିପ୍ଳବ ଆରମ୍ଭ ହୋଇନଥାନ୍ତା, ଅର୍ଥାତ୍, ମୁଁ ଭାବୁନାହିଁ ଯେ ଏହା ଆଦୌ ହୋଇ ପାରିଥାନ୍ତା କ’ଣ ଅନେକ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହେବାକୁ ଯାଉଛି କି? ଆପଣମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଯେଉଁମାନେ ହିନ୍ଦୀ ବୁଝନ୍ତି, ସେମାନେ ମୋର କଥା ତୁରନ୍ତ ବୁଝିପାରିବେ। ଦେଶ ପୂର୍ବରୁ ମଧ୍ୟ ଚାଲୁଥିଲା। କଂଗ୍ରେସର ବିକାଶର ଗତି, ଏବଂ କଂଗ୍ରେସର ଦୁର୍ନୀତିର ଗତି, ଏହି ଦୁଇଟି ଜିନିଷ ଦେଶ ଦେଖୁଥିଲା। ଯଦି ଏହା ଜାରି ରହିଥାଆନ୍ତା ତେବେ କ "ଣ ହୋଇଥାଆନ୍ତା? ଦେଶର ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ସମୟ ନଷ୍ଟ ହୋଇଥାନ୍ତା। 2014ରେ କଂଗ୍ରେସ ସରକାର ଏହି ଲକ୍ଷ୍ୟ ନେଇ ଚାଲିଥିଲା ଯେ 2044ରେ, ଅର୍ଥାତ୍ 2014ରେ, ସେମାନେ ଭାବିଲେ ଏବଂ ସେମାନଙ୍କର ଘୋଷିତ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଥିଲା 2044 ସୁଦ୍ଧା ଭାରତକୁ ଏକାଦଶରୁ ତୃତୀୟ ସର୍ବବୃହତ ଅର୍ଥବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ପରିଣତ କରିବା। 2044 ମସିହାରେ, ଏହା ତିରିଶ ବର୍ଷର ସମୟ ଥିଲା। ଏହା ଥିଲା। କଂଗ୍ରେସର ବିକାଶର ଗତି ଏବଂ ବିକଶିତ ଭାରତର ବିକାଶର ଗତି କେତେ, ତାହା ମଧ୍ୟ ଆପଣମାନେ ଦେଖୁଛନ୍ତି। ମାତ୍ର ଏକ ଦଶନ୍ଧି ମଧ୍ୟରେ ଭାରତ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ପାଞ୍ଚଟି ଅର୍ଥବ୍ୟବସ୍ଥା ମଧ୍ୟରେ ସ୍ଥାନ ପାଇଥିଲା। ଏବଂ ସାଥିମାନେ, ମୁଁ ଏହା ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଦାୟିତ୍ୱର ସହ କହୁଛି। ଏବେ ଆଗାମୀ କିଛି ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ ଆପଣମାନେ ଦେଖିବେ ଯେ ଭାରତ ବିଶ୍ୱର ତୃତୀୟ ସର୍ବବୃହତ୍ ଅର୍ଥବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ପରିଣତ ହେଉଛି। ଆପଣ 2044 ଗଣନା କରନ୍ତୁ। ଏକ ଯୁବ ଦେଶକୁ ଏହି ଗତି ଦରକାର ଏବଂ ଆଜି ଭାରତ ଏହି ଗତିରେ ଦୌଡୁଛି।
ସାଥିମାନେ,
ପୂର୍ବ ସରକାରମାନେ ସଂସ୍କାରକୁ ଏଡ଼ାଇ ଯାଉଥିଲେ, ଏବଂ ଏହାକୁ ଭୁଲିଯିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ। ଯେଉଁ ସଂସ୍କାର ପାଇଁ ସ୍ଲୋଗାନ ଦିଆଯାଉଛି, ତାହା ବାଧ୍ୟବାଧକତା କାରଣରୁ ନୁହେଁ, ବରଂ ଦୃଢ଼ ବିଶ୍ୱାସ କାରଣରୁ ହୋଇଛି। ଭାରତ ଆଜି ଯେଉଁ ସଂସ୍କାର କରୁଛି, ତାହା ଦୃଢ଼ ବିଶ୍ୱାସର ସହ କରୁଛି। ସେମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରୁ ଜଣେ ଭାବୁଥିଲା, ଏବେ କିଏ ଏତେ ପରିଶ୍ରମ କରୁଛି, ସଂସ୍କାରର ଆବଶ୍ୟକତା କ 'ଣ, ଏବେ ଲୋକମାନେ ବସିଛନ୍ତି, ମଜା କରନ୍ତୁ, ସାଥିମାନେ, 5 ବର୍ଷ ବାହାର କରନ୍ତୁ, ନିର୍ବାଚନ ଆସିବ, ତା' ପରେ ଆମେ ଦେଖିବୁ। ଅନେକ ସମୟରେ, ବଡ଼ ଧରଣର ସଂସ୍କାର କିପରି ଦେଶକୁ ବଦଳାଇ ପାରିବ ସେ ବିଷୟରେ ଖୁବ୍ କମ୍ ଆଲୋଚନା ହେଉଥିଲା। ଆପଣ ଜଣେ ବ୍ୟବସାୟୀ ବ୍ୟକ୍ତି, ଆପଣ କେବଳ ସଂଖ୍ୟା ଗଣନା କରନ୍ତି ନାହିଁ, ଆପଣ ନିଜ ରଣନୀତିର ସମୀକ୍ଷା କରନ୍ତି। ଚାଲନ୍ତୁ ପୁରୁଣା ପଦଗୁଡ଼ିକୁ ଛାଡ଼ିଦେବା। କୌଣସି ଶିଳ୍ପ ପୁରୁଣା ହୋଇଯାଇଥିବା ଜିନିଷର ବୋଝ ଉଠାଇ ଚାଲି ନଥାଏ, ଆପଣ ଏହାକୁ ଛାଡିଦିଅନ୍ତି, ଏକ ସମୟରେ ଏହା ଯେତେ ଲାଭଜନକ ହେଉନା କାହିଁକି। ସାଧାରଣତଃ, ଭାରତରେ, ଯେତେଦୂର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସରକାରଙ୍କ କଥା, ଦାସତ୍ୱର ବୋଝ ତଳେ ବଞ୍ଚିବାର ଏକ ଅଭ୍ୟାସ ଥିଲା। ତେଣୁ, ସ୍ୱାଧୀନତା ପରେ ମଧ୍ୟ, ବ୍ରିଟିଶ ଯୁଗର ସାମଗ୍ରୀ ପରିବହନ ଜାରି ରହିଥିଲା। ଏବେ ଆମେ ଲୋକମାନେ ସାଧାରଣତଃ କଥା ହେଉ, ଶୁଣୁ ଏବଂ ବେଳେବେଳେ ଏମିତି ଲାଗୁଛି ଯେ ଏକ ବଡ଼ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ମନ୍ତ୍ର ଅଛି, ଏକ ବଡ଼ ଶ୍ରଦ୍ଧାଶୀଳ ମନ୍ତ୍ର ଅଛି, ନ୍ୟାୟରେ ବିଳମ୍ବ ହେଉଛି ନ୍ୟାୟକୁ ପ୍ରତ୍ୟାଖ୍ୟାନ କରିବା, ଆମେ ଦୀର୍ଘ ସମୟ ଧରି ଏହିପରି କଥା ଶୁଣୁଛୁ, କିନ୍ତୁ ଏହାକୁ କିପରି ଠିକ୍ କରାଯିବ, ତାହା କାମ କଲା ନାହିଁ। ସମୟ ସହିତ, ଆମେ ଏହି ଜିନିଷଗୁଡ଼ିକରେ ଏତେ ଅଭ୍ୟସ୍ତ ହୋଇଗଲୁ ଯେ ଆମେ ପରିବର୍ତ୍ତନକୁ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରିପାରିଲୁ ନାହିଁ। ଏବଂ ଆମ ପାଖରେ ମଧ୍ୟ ଏପରି ଏକ ଇକୋସିଷ୍ଟମ ଅଛି, କିଛି ବନ୍ଧୁ ଏଠାରେ ମଧ୍ୟ ବସିବେ, ଯେଉଁମାନେ ଭଲ ଜିନିଷ ବିଷୟରେ ଆଲୋଚନା ହେବାକୁ ଦିଅନ୍ତି ନାହିଁ। ଏହାକୁ ରୋକିବା ପାଇଁ ସେମାନେ ନିଜର ଶକ୍ତି ଲଗାଇଲେ। ଯେତେବେଳେ ଏକ ଗଣତନ୍ତ୍ରରେ, ଭଲ ଜିନିଷ ମଧ୍ୟ ଆଲୋଚନା କରାଯାଏ, ଗଣତନ୍ତ୍ରର ଶକ୍ତି ପାଇଁ ମସ୍ତିଷ୍କ ମନ୍ଥନ ମଧ୍ୟ ସମାନ ଭାବରେ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ | କିନ୍ତୁ ଏପରି ଏକ ଧାରଣା ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି ଯାହା କିଛି ନକାରାତ୍ମକ କଥା କହୁଛି, ନକାରାତ୍ମକତା ବିସ୍ତାର କରୁଛି, ତାହା ହିଁ ଗଣତାନ୍ତ୍ରିକ। ଯଦି କିଛି ସକାରାତ୍ମକ କଥା ଥାଏ, ତେବେ ଗଣତନ୍ତ୍ରକୁ ଦୁର୍ବଳ ବୋଲି ଆଖ୍ୟା ଦିଆଯାଏ। ଏହି ମାନସିକତାରୁ ବାହାରିବା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ। ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ କିଛି ଉଦାହରଣ ଦେବି।
ସାଥିମାନେ,
କିଛି ସମୟ ପୂର୍ବରୁ ଭାରତରେ ଯେଉଁ ଦଣ୍ଡବିଧି ପ୍ରଚଳିତ ଥିଲା, ତାହା 1860 ମସିହାରେ ତିଆରି ହୋଇଥିଲା। 1860 ରେ, ଦେଶ ସ୍ୱାଧୀନ ହେଲା କିନ୍ତୁ ଆମେ ମନେ ପକାଇ ପାରିଲୁ ନାହିଁ, କାରଣ ଏହା ଦାସତ୍ୱ ମାନସିକତାରେ ବଞ୍ଚିବାରେ ଅଭ୍ୟସ୍ତ ହୋଇଯାଇଥିଲା। ସେମାନଙ୍କର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ, 1860 ମସିହାରେ ଯେଉଁ ଆଇନ ପ୍ରଣୟନ କରାଯାଇଥିଲା, ତାହାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଥିଲା ଭାରତରେ ଦାସତ୍ୱକୁ ସୁଦୃଢ଼ କରିବା, ଭାରତର ନାଗରିକମାନଙ୍କୁ ଦଣ୍ଡ ଦେବା। ଦଣ୍ଡର ମୂଳରେ ଥିବା ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ନ୍ୟାୟ କିପରି ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇପାରିବ? ତେଣୁ ଏହି ବ୍ୟବସ୍ଥା କାରଣରୁ ନ୍ୟାୟ ପାଇବା ପାଇଁ ଅନେକ ବର୍ଷ ଲାଗି ଯାଉଥିଲା। ଏବେ ଦେଖନ୍ତୁ, ଆମେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆଣିଛୁ, ବହୁତ ପରିଶ୍ରମ କରିଛୁ, ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ମାନବଜାତି ସହ ସମ୍ବନ୍ଧିତ ସମୟ ଘଣ୍ଟା ନେଇଛୁ, ଏବଂ ଆମେ ଭାରତୀୟ ନ୍ୟାୟିକ ସଂହିତା ନେଇ ଆସିଛୁ, ଭାରତୀୟ ସଂସଦ ଏହାକୁ ଅନୁମୋଦନ କରିଛି, ଏବେ ନ୍ୟାୟିକ ସଂହିତା ଲାଗୁ ହେବାର ମାତ୍ର 7-8 ମାସ ହୋଇଛି, କିନ୍ତୁ ପରିବର୍ତ୍ତନ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବେ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହେଉଛି। ଯଦି ଆପଣ ଲୋକଙ୍କ ପାଖକୁ ଯିବେ, ଖବରକାଗଜକୁ ନୁହେଁ, ତେବେ ଆପଣ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଦେଖିବେ। ନ୍ୟାୟିକ ସଂହିତା ଲାଗୁ ହେବା ପରେ କ "ଣ ବଦଳିଛି, ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଚାହେଁ, ଏକ ତିନି ହତ୍ୟା ମାମଲାରେ ଏଫ୍. ଆଇ. ଆର୍. ରୁ ରାୟ ଆସିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମାତ୍ର 14 ଦିନ ସମୟ ଲାଗିଥିଲା, ଏହା ଆଜୀବନ କାରାଦଣ୍ଡର କାରଣ ହୋଇଥିଲା। ଗୋଟିଏ ସ୍ଥାନରେ ଜଣେ ନାବାଳକଙ୍କ ହତ୍ୟା ମାମଲା 20 ଦିନ ମଧ୍ୟରେ ଶେଷ ହୋଇଥିଲା। ଅକ୍ଟୋବର 9 ତାରିଖରେ ଗୁଜରାଟରେ ଗଣଦୁଷ୍କର୍ମ ମାମଲା ରୁଜୁ ହୋଇଥିଲା, ଅକ୍ଟୋବର 26 ତାରିଖରେ ଚାର୍ଜସିଟ୍ ମଧ୍ୟ ଦାଖଲ କରାଯାଇଥିଲା। ଏବଂ ଆଜି ଫେବୃଆରୀ 15 ତାରିଖରେ, ହିଁ କୋର୍ଟ ଅଭିଯୁକ୍ତକୁ ଦୋଷୀ ସାବ୍ୟସ୍ତ କରିଛନ୍ତି। ଆନ୍ଧ୍ର ପ୍ରଦେଶରେ ଏକ 5 ମାସର ଶିଶୁ ବିରୁଦ୍ଧରେ ଅପରାଧ ମାମଲାରେ କୋର୍ଟ ଦୋଷୀଙ୍କୁ 25 ବର୍ଷ କାରାଦଣ୍ଡରେ ଦଣ୍ଡିତ କରିଛନ୍ତି। ଏହି ମାମଲାରେ ଡିଜିଟାଲ ପ୍ରମାଣ ଏକ ବଡ଼ ଭୂମିକା ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲା। ଅନ୍ୟ ଏକ ମାମଲାରେ, ବଳାତ୍କାର ଏବଂ ହତ୍ୟା ଅଭିଯୁକ୍ତଙ୍କ ସନ୍ଧାନରେ ଇ-ଜେଲ୍ ମଡ୍ୟୁଲ୍ ଏକ ବଡ଼ ସାହାଯ୍ୟ ଥିଲା | ସେହିଭଳି, ଗୋଟିଏ ରାଜ୍ୟରେ ବଳାତ୍କାର ଏବଂ ହତ୍ୟା ମାମଲା ଘଟିଥିଲା ଏବଂ ଏହା ତୁରନ୍ତ ଜଣା ପଡ଼ିଥିଲା ଯେ ସନ୍ଦିଗ୍ଧ ପୂର୍ବରୁ ଅନ୍ୟ ରାଜ୍ୟରେ ଏକ ଅପରାଧ ପାଇଁ ଜେଲ୍ ଯାଇଥିଲେ। ତାଙ୍କୁ ଗିରଫ ହେବାକୁ ଅଧିକ ସମୟ ଲାଗିଲା ନାହିଁ। ମୁଁ ଏପରି ଅନେକ ମାମଲାର ଉଲ୍ଲେଖ କରିପାରିବି ଯେଉଁଥିରେ ଲୋକଙ୍କୁ ଆଜି ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ନ୍ୟାୟ ମିଳିବା ଆରମ୍ଭ ହୋଇଛି।
ସାଥିମାନେ,
ସମ୍ପତ୍ତି ଅଧିକାର ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଏଭଳି ଏକ ବଡ଼ ସଂସ୍କାର ହୋଇଛି। ମିଳିତ ଜାତିସଂଘର ଏକ ଅଧ୍ୟୟନ ଏକ ଦେଶର ଲୋକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ସମ୍ପତ୍ତି ଅଧିକାରର ଅଭାବକୁ ଏକ ବଡ଼ ଆହ୍ୱାନ ବୋଲି ବିବେଚନା କରେ | ବିଶ୍ୱର ଅନେକ ଦେଶରେ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ ଲୋକଙ୍କ ପାଖରେ ଆଇନଗତ ସମ୍ପତ୍ତି କାଗଜପତ୍ର ନାହିଁ। ଯେତେବେଳେ ସମ୍ପତ୍ତି ଅଧିକାର ଥିବା ଲୋକମାନେ ଦାରିଦ୍ର୍ୟ ହ୍ରାସ କରିବାରେ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି | ଏହି ସୂକ୍ଷ୍ମତା ପୂର୍ବ ସରକାରମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ଜଣା ନଥିଲା, ଏବଂ ଏପରି ମୁଣ୍ଡବିନ୍ଧା କିଏ ନେବ, କିଏ କଠିନ ପରିଶ୍ରମ କରିବ, ଏପରି କାର୍ଯ୍ୟ ଇ. ଟି. ର ହେଡଲାଇନରେ ରହିବ ନାହିଁ, ତେଣୁ କିଏ ଏହା କରିବ, ନା ଦେଶ ଚଳାଇବ, ନା ଦେଶ ନିର୍ମାଣ କରିବ ଏବଂ ସେଥିପାଇଁ ଆମେ ସ୍ୱାମିତ୍ୱ ଯୋଜନା ଆରମ୍ଭ କରିଛୁ। ସ୍ୱାମିତ୍ୱ ଯୋଜନା ଅଧୀନରେ ଦେଶର 3 ଲକ୍ଷରୁ ଅଧିକ ଗ୍ରାମରେ ଡ୍ରୋନ୍ ସର୍ଭେ କରାଯାଇଥିଲା। 2କୋଟି 25 ଲକ୍ଷରୁ ଅଧିକ ଲୋକଙ୍କୁ ସମ୍ପତ୍ତି କାର୍ଡ ପ୍ରଦାନ କରାଯାଇଥିଲା। ଏବଂ ମୁଁ ଆଜି ଇ. ଟି. କୁ ଏକ ହେଡଲାଇନ୍ ଦେଉଛି, ମାଲିକାନା ଲେଖିବା ଇ. ଟି. ପାଇଁ ଟିକେ ଅସୁବିଧା, କିନ୍ତୁ ଏହା ଅଭ୍ୟାସ ଦ୍ୱାରା ହୋଇଯିବ |
ସ୍ୱାମିତ୍ୱ ଯୋଜନା କାରଣରୁ ଦେଶର ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳରେ ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶହ ଶହ ଲକ୍ଷ ଲକ୍ଷ କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କାର ସମ୍ପତ୍ତିର ମୂଲ୍ୟ ହ୍ରାସ ପାଇଛି। ଅର୍ଥାତ୍, 100 ଲକ୍ଷ କୋଟି ଟଙ୍କାର ଏହି ସମ୍ପତ୍ତି ପୂର୍ବରୁ ମଧ୍ୟ ଗାଁରେ ଥିଲା, ଗରିବଙ୍କ ପାଖରେ ଥିଲା। କିନ୍ତୁ ଏହାକୁ ଆର୍ଥିକ ବିକାଶ ପାଇଁ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇପାରିଲା ନାହିଁ। ସମ୍ପତ୍ତିର ଅଧିକାର ଅଭାବରୁ ଗାଁର ଲୋକମାନେ ବ୍ୟାଙ୍କରୁ ଋଣ ପାଇପାରି ନଥିଲେ। ଏବେ ଏହି ସମସ୍ୟା ସବୁଦିନ ପାଇଁ ଦୂର ହୋଇଯାଇଛି। ଆଜି ସାରା ଦେଶରୁ ଖବର ଆସୁଛି ଯେ କିପରି ସ୍ୱାମୀତ୍ୱ ଯୋଜନାର ସମ୍ପତ୍ତି କାର୍ଡ ଦ୍ୱାରା ଲୋକମାନେ ଉପକୃତ ହେଉଛନ୍ତି। କିଛି ଦିନ ପୂର୍ବରୁ ରାଜସ୍ଥାନର ଜଣେ ଭଉଣୀଙ୍କ ସହ ମୋର କଥାବାର୍ତ୍ତା ହୋଇଥିଲା, ଯିଏକି ସ୍ୱାମୀତ୍ୱ ଯୋଜନା ଅଧୀନରେ ସମ୍ପତ୍ତି କାର୍ଡ ପାଇଛନ୍ତି। ଏହି ପରିବାର 20 ବର୍ଷ ଧରି ଏକ ଛୋଟ ଘରେ ରହୁଥିଲେ। ସମ୍ପତ୍ତି କାର୍ଡ ପାଇବା ମାତ୍ରେ ସେ କାଗଜ ପାଇ ବ୍ୟାଙ୍କରୁ ପ୍ରାୟ 8 ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କାର ଋଣ, 8 ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କାର ଋଣ ପାଇଥିଲେ। ଏହି ଅର୍ଥରେ ଭଉଣୀ ଏକ ଦୋକାନ ଆରମ୍ଭ କଲା, ଏବେ ଏଥିରୁ ମିଳୁଥିବା ଆୟରୁ ପରିବାର ଏବେ ନିଜ ପିଲାମାନଙ୍କ ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷାରେ ସହାୟତା କରିବାକୁ ସକ୍ଷମ ହୋଇଛି। ଅର୍ଥାତ୍, ପରିବର୍ତ୍ତନ କିପରି ଆସେ ଦେଖନ୍ତୁ। ଅନ୍ୟ ଏକ ରାଜ୍ୟରେ, ଗାଁର ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ସମ୍ପତ୍ତି କାର୍ଡ ଦେଖାଇ ବ୍ୟାଙ୍କରୁ ସାଢ଼େ ଚାରି ଲକ୍ଷ ଟଙ୍କା ଋଣ ନେଇଥିଲେ। ସେହି ଋଣରୁ ସେ ଏକ କାର କିଣିଥିଲେ ଏବଂ ଏକ ଟ୍ରାନ୍ସପୋଟେସନ ବ୍ୟବସାୟ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ। ଅନ୍ୟ ଏକ ଗ୍ରାମରେ, ଜଣେ ବ୍ୟକ୍ତି ତାଙ୍କ କ୍ଷେତରେ ଆଧୁନିକ ଜଳସେଚନ ସୁବିଧା ନିର୍ମାଣ କରିବା ପାଇଁ ଏକ ସମ୍ପତ୍ତି କାର୍ଡରେ ଋଣ ନେଇଥିଲେ। ଏଭଳି ଅନେକ ଉଦାହରଣ ରହିଛି, ଯାହା ଗ୍ରାମାଞ୍ଚଳରେ ଗରିବଙ୍କ ପାଇଁ ରୋଜଗାରର ନୂତନ ମାର୍ଗ ସୃଷ୍ଟି କରୁଛି। ଏଗୁଡ଼ିକ ହେଉଛି ସଂସ୍କାର, ପ୍ରଦର୍ଶନ, ପରିବର୍ତ୍ତନର ବାସ୍ତବ କାହାଣୀ ଯାହା ଖବରକାଗଜ ଏବଂ ଟିଭି ଚ୍ୟାନେଲରେ ହେଡଲାଇନ୍ ସୃଷ୍ଟି କରି ପାରୁ ନାହିଁ ।
ସାଥିମାନେ,
ସ୍ୱାଧୀନତା ପରେ ଆମ ଦେଶରେ ଏପରି ଅନେକ ଜିଲ୍ଲା ଥିଲା, ଯେଉଁଠି ସରକାର ବିକାଶ ଆଣିପାରିନଥିଲେ। ଏବଂ ଏହା ଥିଲା ସେମାନଙ୍କର ଶାସନ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ଅଭାବ, ବଜେଟ୍ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଥିଲା, ଘୋଷଣା କରାଯାଇଥିଲା, ସେନସେକ୍ସ ରିପୋର୍ଟ ମଧ୍ୟ ପ୍ରକାଶିତ ହୋଇଥିଲା, ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥିଲା। ଏହି ଜିଲ୍ଲାଗୁଡ଼ିକ ପ୍ରତି ବିଶେଷ ଧ୍ୟାନ ଦେବା ଉଚିତ ଥିଲା। କିନ୍ତୁ ଏହି ଜିଲ୍ଲାଗୁଡ଼ିକୁ ପଛୁଆ ଜିଲ୍ଲା, ପଛୁଆ ଜିଲ୍ଲା ବୋଲି ଅଭିହିତ କରି ସେହି ଜିଲ୍ଲାଗୁଡିକୁ ନିଜ ଅବସ୍ଥାରେ ଛାଡ଼ି ଦିଆଯାଇଥିଲା। ଏହି ଜିଲ୍ଲାଗୁଡ଼ିକୁ କେହି ଧ୍ୟାନ ଦେବାକୁ ଚାହୁଁ ନ ଥିଲେ। ଏପରିକି ଯଦି ଜଣେ ସରକାରୀ ଅଧିକାରୀଙ୍କୁ ଏଠାରେ ବଦଳି କରାଯାଉଥିଲା, ତେବେ ଏହା ଅନୁମାନ କରାଯାଉଥିଲା ଯେ ଏହି ଦଣ୍ଡ ପୋଷ୍ଟିଂ ଉପରେ ପଠାଯାଇଥିଲା।
ସାଥିମାନେ,
ମୁଁ ସେହି ପରିସ୍ଥିତିକୁ ଏକ ଆହ୍ୱାନ ଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରି ସମସ୍ତ ଆଭିମୁଖ୍ୟକୁ ବଦଳାଇ ଦେଇଥିଲି। ଆମେ ଦେଶର ଏପରି ଶହେରୁ ଅଧିକ ଜିଲ୍ଲାକୁ ଚିହ୍ନଟ କରିଛୁ, ଯେଉଁଗୁଡ଼ିକୁ ଏକଦା ପଛୁଆ ଜିଲ୍ଲା କୁହାଯାଉଥିଲା। ଏହା ପଛକୁ ନୁହେଁ। ଆମେ ଏଠାରେ ଦେଶର ଯୁବ ଅଧିକାରୀମାନଙ୍କୁ କର୍ତ୍ତବ୍ୟ ଅର୍ପଣ କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲୁ। ସୂକ୍ଷ୍ମ ସ୍ତରରେ ଶାସନ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଉନ୍ନତି ଆଣିବା ପାଇଁ ପ୍ରୟାସ ଆରମ୍ଭ କରାଯାଇଥିଲା। ଆମେ ସେହି ସୂଚକାଙ୍କଗୁଡ଼ିକ ଉପରେ କାର୍ଯ୍ୟ କଲୁ ଯେଉଁଥିରେ ସେଗୁଡ଼ିକ ନିମ୍ନରେ ଥିଲା। ତା 'ପରେ ମିଶନ ମୋଡରେ, ଶିବିର ସ୍ଥାପନ କରି, ସରକାରଙ୍କ ଫ୍ଲାଗସିପ୍ ଯୋଜନାଗୁଡିକ ଏଠାରେ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ହୋଇଥିଲା | ଆଜି ଏହିସବୁ ଆକାଂକ୍ଷୀ ଜିଲ୍ଲା ମଧ୍ୟରୁ ଅନେକ ଦେଶର ପ୍ରେରଣାଦାୟୀ ଜିଲ୍ଲା ପାଲଟିଛନ୍ତି।
2018 ମସିହାରେ, ମୁଁ କେବଳ ଆସାମର ସେହି ଆକାଂକ୍ଷୀ ଜିଲ୍ଲାଗୁଡ଼ିକର ଉଲ୍ଲେଖ କରିବାକୁ ଚାହୁଁଛି, ଯେଉଁଗୁଡ଼ିକୁ ମୁଁ ପୂର୍ବ ସରକାରଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ପଛୁଆ ବୋଲି କହିଥିଲି। ଆସାମର ବାରପେଟା ଜିଲ୍ଲାରେ, କେବଳ 26 ପ୍ରତିଶତ ପ୍ରାଥମିକ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ପ୍ରକୃତ ଛାତ୍ର-ଶିକ୍ଷକ ଅନୁପାତ ଥିଲା, ମାତ୍ର 26 ପ୍ରତିଶତ। ଆଜି ସେହି ଜିଲ୍ଲାର 100 ପ୍ରତିଶତ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀ-ଶିକ୍ଷକ ଅନୁପାତ ଆବଶ୍ୟକତା ଅନୁଯାୟୀ ରହିଛି। ବିହାରର ବେଗୁସରାଇ ଜିଲ୍ଲାରେ ସପ୍ଲିମେଣ୍ଟାରୀ ନ୍ୟୁଟ୍ରିସନ୍ ନେଉଥିବା ଗର୍ଭବତୀ ମହିଳାଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା ମାତ୍ର 21 ପ୍ରତିଶତ ଥିଲା, ବଜେଟ୍ ନଥିଲା, ବଜେଟ୍ ନଥିଲା, ମାତ୍ର 21 ପ୍ରତିଶତ ଥିଲା। ସେହିଭଳି, ୟୁପିର ଚାନ୍ଦୌଲି ଜିଲ୍ଲାରେ ଏହା 14 ପ୍ରତିଶତ ଥିଲା। ଆଜି ଉଭୟ ଜିଲ୍ଲାରେ ଏହା ଶତ ପ୍ରତିଶତ ରହିଛି। ସେହିଭଳି, ଅନେକ ଜିଲ୍ଲା ପିଲାମାନଙ୍କ 100% ଟୀକାକରଣ ଅଭିଯାନରେ ମଧ୍ୟ ଭଲ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରୁଛନ୍ତି। ୟୁପିର ଶ୍ରାବସ୍ତୀରେ ଆମେ 49 ପ୍ରତିଶତରୁ 86 ପ୍ରତିଶତକୁ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛୁ ଏବଂ ତାମିଲନାଡ଼ୁର ରାମନାଥପୁରମରେ ଆମେ 67 ପ୍ରତିଶତରୁ 93 ପ୍ରତିଶତକୁ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛୁ। ଏଭଳି ସଫଳତାକୁ ଦୃଷ୍ଟିରେ ରଖି ଏବେ ଦେଶର ଏହି ପରୀକ୍ଷଣ ବହୁତ ସଫଳ ହୋଇଛି, ତୃଣମୂଳ ସ୍ତରରେ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଆଣିବାର ଏହି ପ୍ରୟାସ ସଫଳ ହୋଇଛି, ତେଣୁ ପୂର୍ବରୁ ଯେପରି ଆମେ ପାଖାପାଖି 100ଟି ଆକାଂକ୍ଷୀ ଜିଲ୍ଲା ଚିହ୍ନଟ କରିଥିଲୁ, ଏବେ ଗୋଟିଏ ପର୍ଯ୍ୟାୟରେ ଆମେ 500ଟି ବ୍ଲକକୁ ଆକାଂକ୍ଷୀ ବ୍ଲକ ଭାବେ ଘୋଷଣା କରିଛୁ, ଏବଂ ସେଠାରେ ଆମେ ଅତି ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ ଧ୍ୟାନ କେନ୍ଦ୍ରିତ କରି କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛୁ। ଏବେ ଆପଣ କଳ୍ପନା କରିପାରିବେ ଯେ ଭାରତର 500 ଖଣ୍ଡ ଏହାର ମୌଳିକ ପରିବର୍ତ୍ତନକୁ ବଦଳାଇବେ, ଅର୍ଥାତ୍ ଦେଶର ସମସ୍ତ ମାନଦଣ୍ଡ ବଦଳିବ।
ସାଥିମାନେ,
ଏଠାରେ ବହୁ ସଂଖ୍ୟାରେ ଉଦ୍ୟୋଗ ଜଗତର ଅଗ୍ରଣୀମାନେ ବସିଛନ୍ତି। ଆପଣମାନେ ଅନେକ ଦଶନ୍ଧି ଦେଖିଛନ୍ତି, ଆପଣମାନେ ଦଶନ୍ଧି ଦଶନ୍ଧି ଧରି ବ୍ୟବସାୟରେ ଅଛନ୍ତି। ଭାରତରେ ବ୍ୟବସାୟିକ ବାତାବରଣ କ "ଣ ହେବା ଉଚିତ, ତାହା ପ୍ରାୟତଃ ଆପଣଙ୍କ ଇଚ୍ଛା ତାଲିକାର ଅଂଶବିଶେଷ ଥିଲା। ଚିନ୍ତା କରନ୍ତୁ, ଆମେ 10 ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ କେଉଁଠି ଥିଲୁ ଏବଂ ଆଜି କେଉଁଠି ଅଛୁ। ଏକ ଦଶନ୍ଧି ପୂର୍ବରୁ ଭାରତର ବ୍ୟାଙ୍କଗୁଡ଼ିକ ଏକ ବଡ଼ ସଙ୍କଟ ଦେଇ ଗତି କରୁଥିଲେ। ଆମର ବ୍ୟାଙ୍କିଙ୍ଗ ବ୍ୟବସ୍ଥା ଦୁର୍ବଳ ଥିଲା। କୋଟି କୋଟି ଭାରତୀୟ ବ୍ୟାଙ୍କିଙ୍ଗ ବ୍ୟବସ୍ଥାର ବାହାରେ ଥିଲେ। ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ବିନୀତ ଜୀ ଜନଧନ ଆକାଉଣ୍ଟ ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ କଥା ହେଇଥିଲେ, ଭାରତ ବିଶ୍ୱର ସେହି ଦେଶଗୁଡ଼ିକ ମଧ୍ୟରୁ ଗୋଟିଏ ଥିଲା ଯେଉଁଠାରେ ଋଣ ପାଇବା ସବୁଠାରୁ କଷ୍ଟକର ଥିଲା।
ସାଥିମାନେ,
ବ୍ୟାଙ୍କିଙ୍ଗ କ୍ଷେତ୍ରକୁ ସୁଦୃଢ଼ କରିବା ପାଇଁ ଆମେ ବିଭିନ୍ନ ସ୍ତରରେ ମିଳିତ ଭାବେ କାର୍ଯ୍ୟ କରିଛୁ। ବ୍ୟାଙ୍କ୍ ସୁବିଧା ନଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ବ୍ୟାଙ୍କିଙ୍ଗ୍ କରିବା, ଅସୁରକ୍ଷିତ ଲୋକଙ୍କୁ ସୁରକ୍ଷିତ ରଖିବା, ପାଣ୍ଠି ଅଭାବ ଥିବା ଲୋକଙ୍କୁ ପାଣ୍ଠି ଯୋଗାଇବା ହେଉଛି ଆମର ରଣନୀତି। 10 ବର୍ଷ ପୂର୍ବେ ଯୁକ୍ତି କରାଯାଇଥିଲା ଯେ ଦେଶରେ କୌଣସି ବ୍ୟାଙ୍କ ଶାଖା ନାହିଁ, ତେବେ ଆର୍ଥିକ ଅନ୍ତର୍ଭୂକ୍ତିକରଣ କିପରି ହେବ? ଆଜି ଦେଶର ପ୍ରାୟ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଗ୍ରାମରେ 5 କିଲୋମିଟର ବ୍ୟାସାର୍ଦ୍ଧ ମଧ୍ୟରେ ବ୍ୟାଙ୍କ ଶାଖା କିମ୍ବା ବ୍ୟାଙ୍କିଙ୍ଗ ସମ୍ବାଦଦାତା ଅଛନ୍ତି। ଋଣ ପ୍ରାପ୍ତି କିପରି ବୃଦ୍ଧି ପାଇଛି ତାହାର ଏକ ଉଦାହରଣ ହେଉଛି ମୁଦ୍ରା ଯୋଜନା। ଯେଉଁମାନେ ପୁରୁଣା ବ୍ୟାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥାରେ ଋଣ ପାଇପାରିନଥିଲେ, ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ପ୍ରାୟ 32 ଲକ୍ଷ କୋଟି ଟଙ୍କା ପହଞ୍ଚିଛି। ଏହା କେତେ ବଡ଼ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଛି। ଏମ୍. ଏସ୍. ଏମ୍. ଇ. ଗୁଡ଼ିକ ପାଇଁ ଋଣ ପାଇବା ଆଜି ବହୁତ ସହଜ ହୋଇଯାଇଛି। ଆଜି ଆମେ ରାସ୍ତାକଡ଼ ବିକ୍ରେତାମାନଙ୍କୁ ମଧ୍ୟ ସହଜ ଋଣ ଦ୍ୱାରା ଯୋଡ଼ିଛୁ। କୃଷକମାନଙ୍କୁ ଋଣ ମଧ୍ୟ ଦ୍ୱିଗୁଣିତ ହୋଇଛି। ଆମେ ବିପୁଳ ସଂଖ୍ୟାରେ ଋଣ ଦେଉଛୁ, ବିପୁଳ ପରିମାଣରେ ଋଣ ଦେଉଛୁ ଏବଂ ଏହା ସହିତ ଆମ ବ୍ୟାଙ୍କଗୁଡ଼ିକର ଲାଭ ମଧ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି ପାଉଛି। 10 ବର୍ଷ ପୂର୍ବରୁ, ଇକୋନୋମିକ୍ ଟାଇମ୍ସ ହିଁ ବ୍ୟାଙ୍କର ରେକର୍ଡ ସ୍କାମ ବିଷୟରେ ରିପୋର୍ଟ କରୁଥିଲା। ରେକର୍ଡ ଏନ. ପି. ଏ. ଉପରେ ଚିନ୍ତା ବ୍ୟକ୍ତ କରୁଥିବା ସମ୍ପାଦକୀୟଗୁଡ଼ିକ ଥିଲା। ଆଜି ଆପଣଙ୍କ ଖବରକାଗଜରେ କ "ଣ ପ୍ରକାଶିତ ହେଉଛି? ଏପ୍ରିଲରୁ ଡିସେମ୍ବର ମଧ୍ୟରେ ରାଷ୍ଟ୍ରାୟତ୍ତ ବ୍ୟାଙ୍କଗୁଡ଼ିକ 1.25 ଲକ୍ଷ କୋଟି ଟଙ୍କାରୁ ଅଧିକ ରେକର୍ଡ ଲାଭ କରିଛନ୍ତି। ସାଥିମାନେ, କେବଳ ହେଡଲାଇନ୍ ହିଁ ବଦଳିନାହିଁ। ଏହି ବ୍ୟବସ୍ଥା ବଦଳିଛି, ଯାହାର ମୂଳରେ ରହିଛି ଆମର ବ୍ୟାଙ୍କିଙ୍ଗ ସଂସ୍କାର। ଏହା ଦର୍ଶାଉଛି ଯେ ଆମ ଅର୍ଥବ୍ୟବସ୍ଥାର ସ୍ତମ୍ଭଗୁଡ଼ିକ କେତେ ଶକ୍ତିଶାଳୀ ହେବାରେ ଲାଗିଛି।
ସାଥିମାନେ,
ବିଗତ ଦଶନ୍ଧିରେ ଆମେ ବ୍ୟବସାୟ ପ୍ରତି ଥିବା ଭୟକୁ ବ୍ୟବସାୟିକ ସୁଗମତାରେ ପରିଣତ କରିଛୁ। ଜିଏସଟି କାରଣରୁ ଦେଶରେ ଯେଉଁ ଏକକ ବୃହତ ବଜାର ବ୍ୟବସ୍ଥା ସୃଷ୍ଟି ହୋଇଛି, ତାହା ଶିଳ୍ପ ଜଗତକୁ ମଧ୍ୟ ବହୁତ ଲାଭ ଦେଉଛି। ବିଗତ ଦଶନ୍ଧିରେ ମଧ୍ୟ ଭିତ୍ତିଭୂମିରେ ଅଭୂତପୂର୍ବ ଅଭିବୃଦ୍ଧି ଦେଖିବାକୁ ମିଳିଛି। ଏହାଦ୍ୱାରା ଦେଶରେ ଲଜିଷ୍ଟିକ୍ସ ଖର୍ଚ୍ଚ ହ୍ରାସ ପାଉଛି ଏବଂ ଦକ୍ଷତା ବୃଦ୍ଧି ପାଉଛି। ଆମେ ଶହ ଶହ ଅନୁପାଳନକୁ ସମାପ୍ତ କରିଛୁ ଏବଂ ବର୍ତ୍ତମାନ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ବିଶ୍ୱାସରୁ ଆହୁରି ଅଧିକ ଅନୁପାଳନକୁ ହ୍ରାସ କରୁଛୁ। ସମାଜରେ, ଏବଂ ଏହା ମୋର ଦୃଢ଼ ବିଶ୍ୱାସ, ସରକାର ଏକ ନିୟନ୍ତ୍ରଣମୁକ୍ତ ଆୟୋଗ ମଧ୍ୟ ଗଠନ କରିବାକୁ ଯାଉଛନ୍ତି ଯାହା ଦ୍ୱାରା ସରକାରଙ୍କ ହସ୍ତକ୍ଷେପ ଆହୁରି ହ୍ରାସ ପାଇବ।
ସାଥିମାନେ,
ଆଜିର ଭାରତରେ ଆମେ ଆଉ ଏକ ବଡ଼ ପରିବର୍ତ୍ତନ ଦେଖୁଛୁ। ଏହି ପରିବର୍ତ୍ତନ ଭବିଷ୍ୟତ ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତି ସହିତ ଜଡ଼ିତ। ଯେତେବେଳେ ବିଶ୍ୱର ପ୍ରଥମ ଶିଳ୍ପ ବିପ୍ଳବ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଥିଲା, ସେତେବେଳେ ଭାରତରେ ଦାସତ୍ୱ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥିଲା। ଦ୍ୱିତୀୟ ଶିଳ୍ପ ବିପ୍ଳବ ସମୟରେ, ଯେତେବେଳେ ବିଶ୍ୱରେ ନୂତନ ଉଦ୍ଭାବନ, ନୂତନ କାରଖାନା ପ୍ରତିଷ୍ଠା ହେଉଥିଲା, ସେତେବେଳେ ଭାରତରେ ସ୍ଥାନୀୟ ଶିଳ୍ପ ନଷ୍ଟ ହେଉଥିଲା। କଞ୍ଚାମାଲ ଭାରତରୁ ବାହାରକୁ ନିଆଯାଉଥିଲା। ସ୍ୱାଧୀନତା ପରେ ମଧ୍ୟ ପରିସ୍ଥିତି ବିଶେଷ ବଦଳି ନଥିଲା। ଯେତେବେଳେ ବିଶ୍ୱ କମ୍ପ୍ୟୁଟର ବିପ୍ଳବ ଆଡ଼କୁ ଗତି କରୁଥିଲା, ସେତେବେଳେ ଭାରତରେ କମ୍ପ୍ୟୁଟର କିଣିବା ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଲାଇସେନ୍ସ ନେବାକୁ ପଡ଼ୁଥିଲା। ପ୍ରଥମ ତିନୋଟି ଶିଳ୍ପ ବିପ୍ଳବର ଲାଭ ଭାରତ ପାଇ ନଥିଲେ ମଧ୍ୟ ଚତୁର୍ଥ ଶିଳ୍ପ ବିପ୍ଳବରେ ବିଶ୍ୱର ସମକକ୍ଷ ହେବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛି। ସାଥିମାନେ, ଆମ ସରକାର ଘରୋଇ କ୍ଷେତ୍ରକୁ ବିକଶିତ ଭାରତର ଯାତ୍ରାରେ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଂଶୀଦାର ଭାବେ ବିବେଚନା କରନ୍ତି। ସରକାର ଘରୋଇ କ୍ଷେତ୍ର ପାଇଁ ଅନେକ ନୂତନ କ୍ଷେତ୍ର ଖୋଲିଛନ୍ତି, ଯେପରିକି ମହାକାଶ କ୍ଷେତ୍ର। ଆଜି ଅନେକ ଯୁବକ, ଅନେକ ଷ୍ଟାର୍ଟଅପ୍ ଏହି ମହାକାଶ କ୍ଷେତ୍ରରେ ଏକ ବଡ଼ ଯୋଗଦାନ ଦେଉଛନ୍ତି। ସେହି ସମାନ ଡ୍ରୋନ୍ କ୍ଷେତ୍ର, ନିକଟରେ, ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ପାଇଁ ବନ୍ଦ ଥିଲା | ଆଜି ଏହି କ୍ଷେତ୍ରରେ ଯୁବକମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଅନେକ ସୁଯୋଗ ରହିଛି। ବାଣିଜ୍ୟିକ କୋଇଲା ଖନନ ଘରୋଇ କମ୍ପାନୀମାନଙ୍କ ପାଇଁ ଖୋଲାଯାଇଛି। ଘରୋଇ କମ୍ପାନୀଗୁଡ଼ିକ ପାଇଁ ନିଲାମୀକୁ ଉଦାରୀକରଣ କରାଯାଇଛି। ଦେଶର ଅକ୍ଷୟ ଶକ୍ତିର ସଫଳତାରେ ଆମର ଘରୋଇ କ୍ଷେତ୍ରର ଏକ ବଡ଼ ଭୂମିକା ରହିଛି। ଏବଂ ଏବେ ଶକ୍ତି ବିତରଣ କ୍ଷେତ୍ରରେ ମଧ୍ୟ ଆମେ ଘରୋଇ କ୍ଷେତ୍ରକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ଦେଉଛୁ, ଯାହାଦ୍ୱାରା ଏହା ଅଧିକ ଦକ୍ଷତା ଆଣିପାରିବ। ଏଥର ମଧ୍ୟ ଆମ ବଜେଟରେ ବହୁତ ବଡ଼ ପରିବର୍ତ୍ତନ ହୋଇଛି। ଆମେ, ଅର୍ଥାତ୍, ପୂର୍ବରୁ କେହି ଏହା କହିବାକୁ ସାହସ କରିନଥିଲେ। ଆମେ ପରମାଣୁ କ୍ଷେତ୍ରକୁ ମଧ୍ୟ ଘରୋଇ ଭାଗିଦାରୀ ପାଇଁ ଉନ୍ମୁକ୍ତ କରିଛୁ।
ସାଥିମାନେ,
ଆଜି ଆମର ରାଜନୀତି ମଧ୍ୟ ପ୍ରଦର୍ଶନ-ଭିତ୍ତିକ ହୋଇଯାଇଛି। ଏବେ ଭାରତର ଲୋକମାନେ ଦୁଇଟି ଶବ୍ଦରେ କହିଛନ୍ତି-କେବଳ ଯେଉଁମାନେ ମାଟି ସହିତ ଯୋଡ଼ି ହୋଇଛନ୍ତି, ସେମାନେ ହିଁ ପଡ଼ିଆରେ ଫଳାଫଳ ଦେଖାଇବେ। ଲୋକଙ୍କ ସମସ୍ୟା ପ୍ରତି ସରକାର ସମ୍ବେଦନଶୀଳ ହେବା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ, ଏହା ହେଉଛି ପ୍ରଥମ ଆବଶ୍ୟକତା। ଆମ ପୂର୍ବରୁ ଯେଉଁମାନେ ନୀତି ନିର୍ଦ୍ଧାରଣ ଦାୟିତ୍ୱରେ ଥିଲେ ସେମାନଙ୍କ ସମ୍ବେଦନଶୀଳତା ବୋଧହୁଏ ଶେଷରେ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହୋଇଥିଲା। ଶେଷରେ ଇଚ୍ଛାଶକ୍ତି ମଧ୍ୟ ଦୃଶ୍ୟମାନ ହୋଇଥିଲା। ଆମ ସରକାର ଲୋକଙ୍କ ସମସ୍ୟାକୁ ସମ୍ବେଦନଶୀଳତାର ସହ ବୁଝିଥିଲେ, ଉତ୍ସାହ ଏବଂ ଉତ୍ସାହର ସହିତ ଏହାର ସମାଧାନ ପାଇଁ ଆବଶ୍ୟକ ପଦକ୍ଷେପ ନେଇଥିଲେ। ଆଜି ବିଶ୍ୱର ଅନେକ ଅଧ୍ୟୟନ ଦର୍ଶାଉଛି ଯେ ଗତ ଦଶନ୍ଧିରେ ଦେଶବାସୀଙ୍କୁ ଯେଉଁ ମୌଳିକ ସୁବିଧା ମିଳିଛି, ଯେଉଁଭଳି ଭାବେ ସେମାନେ ସଶକ୍ତ ହୋଇଛନ୍ତି, ସେଥିପାଇଁ ମାତ୍ର 10 ବର୍ଷ ମଧ୍ୟରେ 25 କୋଟି ଭାରତୀୟ ଦାରିଦ୍ର୍ୟରୁ ବାହାରିଛନ୍ତି। ଏତେ ବଡ଼ ବର୍ଗ ନବ-ମଧ୍ୟବିତ୍ତ ଶ୍ରେଣୀର ଅଂଶବିଶେଷ ହୋଇଗଲା। ଏହି ନବ-ମଧ୍ୟବିତ୍ତ ବର୍ଗ ଏବେ ନିଜର ପ୍ରଥମ ଦୁଇ ଚକିଆ ଯାନ, ନିଜର ପ୍ରଥମ କାର, ନିଜର ପ୍ରଥମ ଘର କିଣିବାର ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖୁଛନ୍ତି। ମଧ୍ୟମ ବର୍ଗଙ୍କୁ ସହାୟତା କରିବା ପାଇଁ ଚଳିତ ବର୍ଷର ବଜେଟରେ ମଧ୍ୟ ଆମେ ଶୂନ ଟିକସ ସୀମାକୁ 7 ଲକ୍ଷରୁ 12 ଲକ୍ଷକୁ ବୃଦ୍ଧି କରିଛୁ। ଏହି ନିଷ୍ପତ୍ତି ସମଗ୍ର ମଧ୍ୟବିତ୍ତ ଶ୍ରେଣୀକୁ ସୁଦୃଢ଼ କରିବ ଏବଂ ଦେଶରେ ଆର୍ଥିକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପକୁ ମଧ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି କରିବ। ଏହା କେବଳ ଏକ ସମ୍ବେଦନଶୀଳ ସରକାର ଏବଂ ଏକ ସକ୍ରିୟ ସରକାର କାରଣରୁ ସମ୍ଭବ ହୋଇପାରିଛି। ସାଥିମାନେ, ଏକ ବିକଶିତ ଭାରତର ପ୍ରକୃତ ମୂଳଦୁଆ ହେଉଛି ବିଶ୍ୱାସ। ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦେଶବାସୀ, ପ୍ରତ୍ୟେକ ସରକାର, ପ୍ରତ୍ୟେକ ବ୍ୟବସାୟୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଏହି ଉପାଦାନ ରହିବା ଅତ୍ୟନ୍ତ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ। ନିଜ ତରଫରୁ ସରକାର ଦେଶବାସୀଙ୍କ ଆତ୍ମବିଶ୍ୱାସ ବଢ଼ାଇବା ପାଇଁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଶକ୍ତି ସହିତ କାର୍ଯ୍ୟ କରୁଛନ୍ତି। ଆମେ ମଧ୍ୟ ଉଦ୍ଭାବକମାନଙ୍କୁ ଏପରି ଏକ ପରିବେଶ ପାଇଁ ଆଶ୍ୱାସନା ଦେଉଛୁ, ଯେଉଁଠି ସେମାନେ ନିଜ ଚିନ୍ତାଧାରାକୁ ବିକଶିତ କରିପାରିବେ। ଆମେ ବ୍ୟବସାୟ ପ୍ରତିଷ୍ଠାନଗୁଡ଼ିକୁ ମଧ୍ୟ ଆଶ୍ୱାସନା ଦେଉଛୁ ଯେ ନୀତି ସ୍ଥିର ଏବଂ ସହାୟକ ରହିବ। ମୁଁ ଆଶା କରୁଛି ଯେ ଇ. ଟି. ର ଏହି ଶିଖର ସମ୍ମିଳନୀ ଏହି ବିଶ୍ୱାସକୁ ଆହୁରି ମଜବୁତ କରିବ। ଏହି ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକ ସହିତ ମୁଁ ମୋର ଭାଷଣ ଶେଷ କରୁଛି, ପୁଣି ଥରେ ଆପଣ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ମୋର ଶୁଭେଚ୍ଛା ଜଣାଉଛି।
ବହୁତ ବହୁତ ଧନ୍ୟବାଦ।
